In een vorig blogbericht https://jufwendyinwording.wordpress.com/2017/05/12/differentiatie/ heb ik geschreven over differentiëren door middel van contractwerk. Vandaag neem ik graag het 4-sporenbeleid onder de loep. Graag laat ik ook een leerling aan het woord over zijn visie rond deze werkvorm : https://www.youtube.com/watch?v=yrMwI6khxiM&feature=youtu.be
4 Sporen, bij mij waren het er in feite 3 omdat ik geen leerlingen had met een apart curriculum. De leerlingen kiezen bij het horen van het lesonderwerp zelf welke leerroute ze willen volgen.
– Chief Bongo route
– Edith Hopp route
– Flash route
De namen en personages komen uit de film ‘Zootopia’ dat razendpopulair is in mijn klas!
De leerlingen die de Chief Bongo route volgen mogen meteen aan de slag gaan. Zij hebben geen instructie nodig. De bladzijden uit het werkboek die ze moeten maken staan aan het bord genoteerd. Wanneer zij daarmee klaar zijn ontwerpen ze zelf oefeningen rond dit lesonderwerp. Dit kunnen uitdagende oefeningen zijn voor mede Chief Bongo collega’s of voor leerlingen die extra oefening kunnen gebruiken. Deze leerlingen zijn verantwoordelijk voor deze extra oefeningen, de verbetering en extra uitleg die hiermee gepaard gaan. De oefeningen verzamelen we in de werkwinkel map.
Leerlingen die de Edith Hopp route volgen krijgen een verkorte instructie aan bord waar de belangrijkste elementen worden aangehaald. Vervolgens gaan ook zij zelfstandig aan de slag. Wanneer zij klaar zijn mogen ze een opdracht nemen uit de werkwinkel map die werd opgesteld door de Chief Bongo leerlingen.
Leerlingen die extra begeleiding nodig hebben krijgen een verlengde instructie. Dit doe ik in een homogeen groepje waar alle leerlingen die deze route volgen samen zitten. Zij krijgen een meer individuele begeleiding. Ik probeer te vinden waar het probleem van de leerling zich bevindt door de leerling zijn gedachtegang te laten verwoorden/tekenen/… Op die manier kom ik sneller op het spoor waar de fout zich precies bevindt en kan ik daar meteen op inspelen!